سفر کردن برای بسیاری از ما، نه فقط یک خوش‌گذرانی، بلکه به مثابه غذای روحمان است. آشنایی با فرهنگ‌های مختلف، کسب تجربه‌های جدید و لذت بردن از آرامش طبیعت، همه و همه ما را به سمت پخته شدن و به عبارتی، دنیادیده شدن هدایت می‌کنند و سفر کردن است که همه این امکانات را پیش روی ما می‌گذارد. اما این روزها که جابجایی و سفر به شکل همیشگی برایمان ممکن نیست، نقش ابزارهای سفر مجازی برایمان پررنگ‌تر شده. امکاناتی که پیش از این هم وجود داشتند، اما احتمالاً به خاطر ممکن بودن سفر حقیقی، آن‌طور که باید پی به جذابیتشان نبرده بودیم. در این مطلب، روش‌هایی از سفر مجازی که این روزها به دادمان رسیده‌اند را با هم مرور می‌کنیم.
با تورهای مجازی همراه شویم
احتمالاً همه ما بارها عکس بنای کلسئوم رم را دیده باشیم و تماشای چند‌باره آن برایمان لطفی نداشته باشد. اما وقتی بتوانیم پشت کامپیوتر شخصی‌مان، تنها با کلیک کردن، داخل کلسئوم دو هزار ساله بچرخیم و به همه‌جا سرک بکشیم و هم‌زمان توضیحات بنا و قصه‌های گلادیاتورها را بشنویم، ماجرا جذاب‌تر می‌شود. من اگر باشم، قبل از شروع کردن این تور مجازی، یک پرس پاستا با سس بلونز هم می‌پزم که بعد از تور، با خوردن آن، حس بویایی و چشایی‌ام هم مرا به ایتالیا ببرد.
در این روزها امکان استفاده رایگان از این تورهای مجازی، بیشتر از همیشه فراهم شده و بسیاری از سایت‌های گردشگری تاریخی یا طبیعی، موزه‌های بزرگ دنیا و یا حتی دنیای زیر آب را با این تورهای مجازی، می‌توان گشت و دید و لذت برد. یکی از بهترین بسترهایی که این گونه تورها را فراهم می‌کند، Google Arts & Culture است که در وبسایت یا اپلیکیشن آن می‌توان به بهترین و جذاب‌ترین تورهای مجازی، دسترسی داشت.
از موزه‌های کشورمان هم غافل نشویم که این روزها در صفحات شبکه‌های اجتماعی‌شان، یا صفحات مرتبط دیگر، گشت مجازی موزه همراه با توضیحات راهنما را منتشر می‌کنند. نمونه بسیار خوب دیگر، تورهای مجازی سایت گردشگری کافه تهرون است که بی‌نهایت زیبا و خاطره‌انگیز، قصه‌های تهران را برایمان روایت می‌کند.
حالا، بهترین زمان سفرنامه خوانی است
جدا از مکان‌ها و جاذبه‌های شناخته‌شده گردشگری، ماجراهایی که در طول سفر برای ما پیش می‌آید، بخش بسیار پررنگی از جذابیت سفر است. شاید گم شدن در خیابان، یا آشنا شدن با کسی در قطار یا اتوبوس و یا پیدا کردن یک کافه محلی حین سفر، برای ما بسیار لذت‌بخش و به یاد ماندنی باشد. اما این اتفاقات را در تورهای مجازی نمی‌توانیم تجربه کنیم. اینجاست که سفرنامه‌ها به کمک‌مان می‌آیند و این جای خالی را پر می‌کنند. در این زمینه، خوشبختانه محدود به زمان و مکان هم نیستیم و می‌توانیم گاهی سفرنامه اروپای ناصرالدین شاه را بخوانیم و ببینیم صد و پنجاه سال پیش در پاریس، چه چیزهایی نظر شاه ایران را جلب کرده. یا با خواندن سیاحت‌نامه شاردن فرانسوی، بفهمیم اصفهان در زمان صفوی چه شکلی بوده. گاهی هم مثلا کتاب سباستین منصور ضابطیان را بخوانیم که در آن ماجراهای سفر کوبا را به زیبایی تعریف کرده و حتی خواندن آن ما را به هیجان می‌آورد. حدس می‌زنم با خواندن این کتاب، مشتاق شوید که شش کتاب سفرنامه دیگر او را هم بخوانید و ببینید در بقیه کشورها بر او چه گذشته است.
الزاماً، همه سفرنامه‌های جذاب هم به شکل کتاب چاپ نشده‌اند. با یک جست و جوی کوتاه در اینترنت، به راحتی سایت‌ها و وبلاگ‌های زیادی را پیدا می‌کنیم که ایران‌گردها و جهانگردهای مختلف، سفرنامه‌های خودشان را در آنجا گاها همراه با عکس و فیلم‌های زیبا روایت می‌کنند. پیشنهاد می‌کنم سفرنامه‌های حسین عبدالهی، شهاب چراغی، مجید عرفانیان و احمد خانی را از دست ندهید.
سفرنامه‌ی خودمان را بنویسیم
مزیت دیگری که خواندن سفرنامه‌ها می‌تواند برایمان داشته باشد، این است که شاید ترغیبمان کند ما هم دست به قلم شویم و از سفرهای پرخاطره‌مان بنویسیم و در سایت، وبلاگ یا صفحات شبکه‌های اجتماعی‌مان منتشر کنیم. شاید بعضی از ما تاکنون هم به صورت پراکنده چنین کاری کرده باشیم، اما انجام آن به شکل منسجم و کامل، هم خاطرات و جزئیات را برای خودمان محفوظ می‌کند که بعد از سالها، در خاطرمان کمرنگ نشوند، و هم در صورت انتشار، می‌تواند منبعی برای برنامه ریزی مسافران بعدی باشد که با استفاده از تجربیات ما، بهره بیشتری از سفرشان ببرند.
حالا که صحبت از انتقال تجربیات به میان آمد، بد نیست به نوشتن نظرات در سایت‌های مرجع هم اشاره کنیم. امتیاز دادن به مکان‌ها و نوشتن تجربه شخصی‌مان در استفاده از خدمات آنها، نوعی از انتقال تجربه است که به دیگران کمک فراوانی در تصمیم‌گیری می‌کند. این که فلان بنا ارزش دیدن دارد یا نه، یا کیفیت غذای رستورانی که روبرویش ایستاده‌ام در چه حدی است، یا کدام اقامتگاه محلی، حال و هوای با نشاط‌تری دارد، سوالاتی هستند که پاسخ آنها را به بهترین شکل، در اپلیکیشن‌هایی چون گوگل مپس، تریپ ادوایزر و اپلیکیشن نقشه و مسیریاب بلد پیدا می‌کنیم. پس چه بهتر که خودمان هم جزئی از این اجتماع باشیم و تجربیاتمان را در اختیار دیگران بگذاریم.
پادکست گوش کنیم
شاید این روش سفر مجازی، مناسب‌ترین گزینه برای کسانی باشد که زمان کمتری برای مطالعه و نشستن پای کامپیوتر دارند. چه چیز بهتر از اینکه حین رانندگی‌های طولانی، یا پختن غذا، یا حین ورزش، کسی برایمان سفرنامه بخواند، از جذابیت‌های یک منطقه تعریف کند، موسیقی محلی‌اش را پخش کند و یا قصه‌های شنیده نشده‌اش را روایت کند. گوش دادن به پادکست هم می‌تواند حکم سفر مجازی را برایمان داشته باشد و با یک مقصد جدید آشنایمان کند، هم در صورتی که بعدا سفری به آن منطقه داشتیم، عمق بسیار بیشتری به سفرمان بدهد. خوشبختانه تنوع زیادی هم پیش رویمان است. یک روز می‌توانیم با پادکست جعبه به تاجیکستان برویم و از نواها و مهمان‌نوازی‌شان بشنویم. روزی با پادکست رادیو جولون به جزایر رنگی جنوب برویم و از قلیه ماهی و سواحل هرمز و لاک‌پشت‌ها بشنویم و روزی دیگر به اپیزود رشت رادیو دیو گوش کنیم و غرق شویم در غوغای بازار رشت و نوای احمد عاشورپور و ناصر وحدتی. به به! بوی میرزاقاسمی را از همین حالا حس می‌کنم…
ما در اپلیکیشن نقشه و مسیریاب بلد، بسیاری از جاذبه‌های گردشگری، اقامتگاه‌ها، رستوران‌ها و مراکز خرید را با ساعات کاری و اطلاعات تماسشان مشخص کرده‌ایم. شما هم اگر در شهر خود یا شهرهایی که به آنها سفر کرده‌اید، جایی را می‌شناسید که در اپلیکیشن بلد ثبت نشده، می‌توانید از خلوتی این روزها استفاده کنید و همین حالا این کار را خودتان انجام دهید تا به بالا رفتن کیفیت سفر خودتان و دیگران کمک بزرگی کرده باشید.
