گنبد سرخ

جاذبه گردشگری

  • ۵٫۰(4 نفر)
  • جاذبه‌ گردشگری
  • نگاهی به این مکان:


    🗺️ گنبد سرخ در شهر اهر واقع شده و یکی از بناهای تاریخی دوره ایلخانی و صفوی است. این بنا که احتمالاً آرامگاهی مذهبی بوده، دارای گنبدی آجری با تزئینات هندسی و طاق‌های هلالی می‌باشد. مصالح اصلی آن آجر و ملات گچ است و معماری آن نمونه‌ای از سبک آذری و ایرانی-اسلامی محسوب می‌شود. گنبد سرخ به‌عنوان نماد هنر معماری سنتی و فرهنگ مذهبی منطقه شناخته می‌شود و در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

    🎫 بازدید از این مجموعه برای عموم رایگان است
  • ساعت کاری

    1. شنبه۹ صبح – ۷ شب
    2. یکشنبه۹ صبح – ۷ شب
    3. دوشنبه۹ صبح – ۷ شب
    4. سه‌شنبه۹ صبح – ۷ شب
    5. چهارشنبه۹ صبح – ۷ شب
    6. پنج‌شنبه۹ صبح – ۷ شب
    7. جمعه۹ صبح – ۷ شب
  • مراغه،قزل ارسلان،میدان نور،خ شهید کرمی،خ استقلال،پارک گنبد سرخ

  • ویرایش اطلاعات

    ویرایش نام، دسته‌بندی، آدرس، موقعیت مکانی و...

    درخواست حذف مکان

    تکراری است، بسته شده است، وجود ندارد و...

خلاصهٔ امتیاز و نظرها

۵
۴
۳
۲
۱

۵

۴ رأی
  • گنبد‌‎​‎‎​ سرخ یکی از قدیمی‌ترین بنای دورهٔ اسلامی در استان آذربایجان شرقی می‌باشد که در قسمت جنوب غربی شهر مراغه قرار گرفته‌است. نام بانی بنا و تاریخ احداث آن‌‎‌​‌​ را می‌توان از کتیبهٔ جبههٔ شمالی و نام سازندهٔ آن را از کتیبهٔ غربی ملاحظه نمود. آنچه از این کتیبه‌ها برداشت می‌گردد این است که بنای گنبد سرخ‌‎​‎‏‏ در سال ۵۴۲ هجری به‌دستور «عبدالعزیز بن محمود بن سعد یدیم» رئیس آذربایجان در دورهٔ سلجوقیان و به وسیلهٔ «بنی‌بکر محمد بن بندان بن محسن معمار» ساخته شده است

  • گنبد‌‎​‎‎​ بسیار عالی که در دوران سلجوقی بنا شده. از ما ورودی نگرفتند، کارکنان اینجا‌‎‌​‌​ با احترام توضیحات رو ارائه دادند، محوطه درختکاری شده و سرسبز، یک ساعت افتابی هم‌‎​‎‏‏ در محوطه وجود دارد که بسیار جالب کار میکند و تجربه خوبی برای همه هست.

  • برج‌‎​‎‎​ یا گنبد سرخ در قسمت جنوب‌غربی شهر مراغه واقع شده که میان پنج بقعه‌ی مراغه، قدیمی‌ترین می‌باشد. این گنبد در سال ۵۴۲ هجری قمری به دست‌‎‌​‌​ معمار و سازنده‌ی بنا، بنی بکر محمد ساخته شده‌ است. بنا بر اسناد، گنبد سرخ دارای گنبدی دو پوش بوده است؛ که گنبد داخلی آن پابرجاست‌‎​‎‏‏ اما پوشش (گنبد) خارجی آن به شکل هرم هشت ضلعی بوده و کاملاً فروریخته است. منبع: کتاب «مزارات و سنگ‌نوشته‌ها و اسناد مراغه» اثر یوسف بیگ باباپور